Ustawa z dn. 07.04.1989r art 1. określa prawo o stowarzyszeniach według którego obywatele Polski mogą łączyć się w stowarzyszenia adekwatnie do Konstytucji i ustaw. Prawo zrzeszania się w takich grupach podlega restrykcjom określonym tylko przez ustawy. Dzięki nim gwarantuje się bezpieczeństwo w wielu zakresach, w tym ochronie zdrowia czy porządku publicznego. Stowarzyszenia mogą odnosić się do publicznych spraw.
Stowarzyszenia dzielą się na zwykłe i zarejestrowane w KRS. Pierwsze są najprostsze jeśli patrzeć na ich strukturę organizacyjną, ale brak im osobowości prawnej. Jednakże mają za to zdolność sądową. Same stowarzyszenia określa się w Polsce jako uproszczony rodzaj stowarzyszeń. Sąd Najwyższy w dn. 14.12.2012r określa stowarzyszenia jako osoby prawne, a jeśli ktoś robi od tego wyjątek to można sądzić, że nie dlatego by w końcu wystawić je na reguły dotyczące osób prawnych jeśli zakres nie jest jasno zdefiniowany.
Nie da się też przyznać zwykłym stowarzyszeniem zdolności prawnej, o której mowa w ust. 2 art 40. W jej wstępie jest podana informacja że trzeba w takim stowarzyszeniu uchwalić regulamin, gdzie określa się nazwę zrzeszanie, jaki ma cel, gdzie się znajduje, z czego ma środki na działalność, gdzie znajduje się sama siedziba i kto jest przedstawicielem. Stosując się do KC art 331, prawa i obowiązki względem cywilnoprawnych stosunków powiązanych z funkcjonowaniem stowarzyszenia są kwestią członków zrzeszenia.
Do powołania stowarzyszenia potrzeba przynajmniej 3 osób, przy czym trzeba uchwalić poprawny regulamin dotyczący przyszłego funkcjonowania. Ma się w nim znaleźć informacja o precyzyjnym określeniu nazwy zrzeszenia, celu, miejscu działania, środkach, gdzie jest siedziba i kto jest przedstawicielem. Do tego wspomniany przedstawiciel nie ma prawa zaciągać pożyczek lub kredytów wpływających na stowarzyszenie. Ponadto za wszelkie majątkowe zobowiązania odpowiedzialność spoczywa na wszystkich członkach grupy i to oni wspólnie mają w sposób osobisty lub przez pełnomocnika ustanowionego na zasadach lub przepisach KC, zaciągnąć takie zobowiązanie.
O stworzeniu zwykłego stowarzyszenia założyciele dają informacje w formie pisma do właściwego nadzorującego organu. Zamieszczają w nim wszystkie informacje, które podano wyżej.
Tworząc regulamin nowego stowarzyszenia trzeba mieć na uwadze jego odpowiednia treść - stosując się do ustawy, regulamin przedmiotowy ma współgrać z przepisami prawa. Jeśli tak nie jest rejestrowy sąd wobec wniosku otrzymanego przez prokuratora lub nadzorujący organ ma prawo zabronić założenia takiego stowarzyszenia. Stowarzyszenie nie może: powoływać organizacyjnych jednostek terenowych, łączyć się z innymi stowarzyszeniami w formie związków, zrzeszać prawnych osób, mieć gospodarczą działalność, akceptować wszelkie pieniężne środki. Środki stowarzyszenie uzyskuje z członkowskich składek. Oceniając finansowe możliwości stowarzyszenia nie potrzeba określenia jaki stan majątkowy ma każdy z członków.
Komentarze (0)